Zbliżamy się do zakończenia roku szkolnego. Przypominamy Wam o ważnych sposobach na bezpieczne wakacje:
Korzystaj ze strzeżonych kąpielisk
Opiekę sprawuje tam wykwalifikowany ratownik. To on zareaguje w razie
niebezpieczeństwa. Obok jego stanowiska zazwyczaj umieszczona jest
tablica z przedstawionymi warunkami bezpieczeństwa. Obserwuj również
kolor wywieszonej na maszcie flagi. Flaga biała oznacza, że kąpiel jest dozwolona, natomiast flaga czerwona na kąpielisku - zakaz kąpieli lub kąpielisko nieczynne.
Uważaj na pogodę
Nie wchodź do wody, której temperatura nie przekracza 19 stopni Celsjusza, a także w trakcie burzy – nawet tej, która nie szaleje nad Twoją głową. Skutki uderzenia pioruna w wodę są odczuwalne w zasięgu wielu kilometrów.
Przez mięśnie przechodzą impulsy elektryczne, więc nawet najmniejsza
fala uderzeniowa pioruna może wywołać skurcz. Szczególną ostrożność
zachowaj nad morzem, ponieważ woda słona lepiej niż słodka, przewodzi
elektryczność.
Unikaj skoków do wody
Jeśli już koniecznie chcesz to robić, skacz tylko w znanych miejscach, jeśli powierzchnia wody jest pusta, woda dostatecznie głęboka, a dno czyste. Nie trać jednak głowy i nigdy nie skacz na główkę. Chwila frajdy nie jest warta poważnych konsekwencji zdrowotnych, jakie mogą jej towarzyszyć.
Ostrożnie z opalaniem!
Nawet jeśli uwielbiasz słońce i opaleniznę, przebywając na plaży smaruj skórę kremami z dużym filtrem przeciwsłonecznym. Chroń głowę!
Nie wystawiaj się na długotrwałe działanie promieni UV. W cieniu jest
równe przyjemnie. Nie wbiegaj do wody, gdy jesteś mocno nagrzany słońcem
i spocony. Schładzaj skórę stopniowo zanim zanurzysz się w całości.
Uważaj na łodzie i skutery wodne.
Nie podpływaj do zakotwiczonych lub poruszających się jednostek pływających. Pamiętaj, że jesteś bardzo słabo widoczny.
Mierz siły na zamiary
Jeśli nie umiesz pływać, nie ufaj kolorowym, dmuchanym akcesoriom, pomagającym unosić się na wodzie. Nie wypływaj z nimi tam, gdzie jest głęboko. Nigdy nie wiesz, kiedy przyjdzie Ci się przekonać o złośliwości rzeczy martwych.
Nie zapomnij o sprzęcie ratunkowym
Wypływając kajakiem, łódką czy rowerem wodnym zawsze nakładaj kapok lub kamizelkę ratunkową. W razie nagłej wywrotki będziesz odpowiednio zabezpieczony.
Zbicie
piłki wymaga niewątpliwie koordynacji ruchowej.
Bez tego ciężko będzie wykonać poprawnie tę
formę ataku.
Nie
dość, że muszę widzieć piłkę, która jest do mnie wystawiona, to jeszcze dobrze
by w nią trafić – w odpowiednim momencie, z odpowiednią siłą – muszę w tym
czasie wyskoczyć, popracować nie tylko ręką, ale i całym ciałem, muszę „złapać”
piłkę w najwyższym punkcie, pamiętać o nadgarstku, o wyskoku przez pięty, o tym
żeby ominąć blok,
Muszę
pomyśleć czy zbić piłkę mocno, czy wykonać plas, czy
kiwkę, czy po prostu ją przebić.
W bardzo krótkim czasie, musimy wykonać wiele
czynności i to z jak najlepszym efektem.
Naukę zbicia piłki należy rozpocząć od poznania i wyćwiczenia ruchów
bez piłki.
Finał szkolnego konkursu z wiedzy olimpijskiej i sportu odbył się 3 czerwca na platformie Teams. Gratulujemy grupie 9 uczniów, która dostała się do finału. A oto wyniki konkursu:
I m-sce Wiktor Stroński
II m-sce Marta Więcławek
Szymon Cader
III m-sce Mateusz Magnes
Natalia Siemiątkowska
IV m-sce Angelika Kosińska
Danuta Magnes
V m-sce Zosia Jakubiec
Maciej Bylinko
Dziękujemy pozostałym uczniom za udział w konkursie: Janinka Przepiórka Filip Przepiórka Mateusz Białczak Adrianna Białczak Agatka Kamińska Emilka Gugulska Martynka Kubica Paulinka Bąk
Zagrywka jest jednym z najważniejszych zagrań w piłce siatkowej – od
niej rozpoczyna się każdy mecz, set i akcja. Jest to nieprzewidywalny
element, który może całkowicie odmienić losy meczu.
Zagrywka, zwana inaczej serwisem lub serwem ma na celu zdobycie punktu lub utrudnienie przyjęcia piłki
rywalom. Zagrywka w siatkówce wykonywana jest zza linii końcowej boiska, a zgodę na jej wykonanie musi dać sędzia.
Jeśli piłka po serwisie wpadnie w boisko przeciwnika, mamy do
czynienia z asem serwisowym.
Każdy zawodnik ma 8 sekund
– liczonych od gwizdka sędziego – na wykonanie swojej zagrywki.
O tym,
kto rozpocznie mecz zagrywką, decyduje losowanie. Jeśli pierwszego seta
rozpoczynała drużyna A, to w drugim będzie to zespół B i na zmianę. W
czasie gry, serwis wykonuje drużyna, która zdobyła ostatni punkt.
Idea olimpijska pod koniec XIX wieku napotkała na
swojej drodze właściwego człowieka – Pierre’a de Coubertin. Dzięki niemu, co cztery lata odbywają się igrzyska – największe święto sportu. W roku 1896
w Atenach, po piętnastu wiekach nieobecności, igrzyska olimpijskie odżyły na nowo. Pierre’a de Coubertinuważał, że
sport i olimpizm gwarantują postęp i mogą dać
światu wiele dobrego. Ideały olimpijskie – dobro, prawda, piękno, uczciwość, przyjaźń, szacunek i tolerancja, dążenie do doskonałości, waleczność, są wciąż bliskie każdemu z nas. Olimpizm to słowo nowożytne - dąży do życia opartego na radości z wysiłku, przyjaźni, fair play .Przesłaniem olimpizmu było, aby igrzyska zbliżały do siebie młodzież z całego świata i były świętem radości. Olimpizm mówi o tym, że w sporcie wszyscy są równi,
niezależnie od pochodzenia, wyznania, kultury czy sytuacji materialnej, obowiązują ich te same zasady i reguły gry. We współzawodnictwie sportowym nie liczy się
tylko zwycięstwo, ważny jest sam udział w zawodach,
spotkanie się na jednym stadionie ludzi ze wszystkich
stron świata oraz podjęcie przez nich walki sportowej.
Tabela wyników i to, kto jest najszybszy, najsilniejszy nie
jest sprawą najważniejszą.
KTO JEST KIM? Warto przeczytać. Halina Konopacka (1900-1989) –
zdobywczyni pierwszego złotego
medalu olimpijskiego dla
Polski w rzucie dyskiem na
Igrzyskach IX Olimpiady
w 1928 roku w Amsterdamie.
Poetka, kierowca rajdowy, miss
igrzysk w Amsterdamie.
Jerzy Kulej (1940-2012)
– pięściarz, dwukrotny mistrz
olimpijski w latach 1964 i 1972,
był komentatorem sportowym.
Podopieczny najwybitniejszego
polskiego trenera bokserskiego
Feliksa Stamma.
Janusz Kusociński (1907-1940)
– lekkoatleta, zwycięzca biegu na
10 000 m w Igrzyskach X Olimpiady
w 1932 roku w Los Angeles, obrońca
Warszawy podczas II wojny
światowej. Jego marzeniem było
współzawodnictwo i pokonanie
w Los Angeles Paavo Nurmiego
(1897-1973) – legendarnego
fińskiego długodystansowca,
dziewięciokrotnego mistrza
olimpijskiego. Jego marzenie nigdy
się nie ziściło, ponieważ Nurmi został
zawieszony przez Międzynarodową
Federację Lekkoatletyki w prawach
zawodnika przed igrzyskami
w 1932 roku za rzekome złamanie
zasad amatorstwa w sporcie i ich
rywalizacja nie doszła do skutku.
Jerzy Walerian Skolimowski
(1907-1985) – architekt, wioślarz,
trzykrotny olimpijczyk (1928,
1932, 1936). Zdobył dwa medale
olimpijskie srebrny i brązowy
(Los Angeles 1932), a także
uczestnik Olimpijskiego Konkursu
Sztuki i Literatury w tych samych
igrzyskach w konkurencji plakatu.
Adam Małysz (ur. 1977)
– skoczek narciarski, jeden
z najbardziej utytułowanych
skoczków narciarskich w historii.
Czterokrotny medalista olimpijski
(Turyn 2006 i Vancouver 2010),
laureat nagrody Fair Play Polskiego
Komitetu Olimpijskiego.